فصلنامه پژوهش‌های فقهی حقوقی در شماره هفتم خود مقاله‌ای با عنوان «ایقاع شرط بنایی در سپرده‌های قرض الحسنه بانکی» به قلم محمد روشن و محمد نوروزیان منتشر کرده است.
در چکیده این مقاله می‌خوانیم:
«امروزه رفتار بانک‌ها در به کارگیری روش‌های تشویقی در حسا‌ب‌های قرض‌الحسنه، باعث ایجاد یک شرط بنایی شده است و اهداء برخی امتیازات توسط بانک ها عرفا شرط سپرده‌گذاری محسوب می‌شود؛ که محل تأمل است. با عنایت به ماهیت قرض‌الحسنه، «کل قرض جر نفعا فهو ربا» مطلق افزوده شدن هر شرطی باعث ربوی شدن قرض و حرمت آن می‌گردد. این حساب‌ها استحاله شده و سازوکاری همچون قرعه کشی، به مثابۀ ابزاری تنظیم‌کننده برای جذب مقادیر هدف‌گذاری شده از سپردة قرض‌الحسنه تلقی می‌شود و اصل موضوع که یک امر شرعی و پسندیده می‌باشد، تبدیل یافته است.
ضمن آن که «لزوم و تعهد بانک نسبت به برگزاری قرعه‌کشی» یک شرط ارتکازی به حساب می‌آید که تخلّف بانک از آن موجب اعتراض صاحبان حساب، عدم استقبال از سپرده‌گذاری مجدد و همچنین لطمه و آسیب به حسن شهرت بانک می‌گردد. بنابراین با توجه به شرط اعمال قرعه‌کشی و تعهد رسمی و قانونی بانک‌ها، توزیع ناعادلانه منافع مکتسبه از سپرده‌ها، ایجاد نوعی شانس و اقبال و تشابه آن به قمار و از طرفی دارا شدن بدون جهت شرعی؛ مدعای این نوشتار بطلان و حرمت این روش‌های تشویقی می‌باشد که مهمترین مصداق آن، جوایز قرعه‌کشی‌های بانکی می‌باشد.»
علاقمندان می‌توانند این مقاله را از این نشانی دریافت نمایند.